Maandag 20 oktober 2014 – In de rubriek ‘Uit de oude doos’ gaan wij dit keer terug naar 1964. Tijdens het openingsfeest van het seizoen op 5 september jl. werd de nieuwe website gelanceerd en kreeg Johan Stapper alle aandacht wie hij verdiende.
Er werd namelijk voor deze super-supporter een speciale webpagina benoemd, ‘Johan Stapper Uitslagenservice’, Omdat hij al meer dan 60 jaar bij de vereniging werkelijk alle uitslagen, standen en ook nog eens het programma voor de komende weken weet op te noemen. Toen dit onderwerp aan de orde kwam, zaten een aantal ‘oud gedienden’ aan een tafeltje te genieten van deze avond en van Johan Stapper en toen werd er geconcludeerd dat het tegenwoordig toch wel veel anders gaat met die website en smartphones en standen, uitslagen en programma’s van je elftal. Vroeger kreeg je iedere week persoonlijk een uitnodiging in de bus in welk team je was opgesteld ……
Zo ging het nog tot in de jaren ’70 van de vorige eeuw (40 jaar geleden) er aan toe. ‘Het was ook niet de trainer die de opstelling maakte, maar de elftalcommissie’, zo begint Jan Lindenschot, aanvoerder van het 1e elftal in de jaren ’50 en ’60, zijn betoog. ‘Onze trainer in het kampioensjaar 1963 was Martin Jochemsen, maar die was er op zondag lang niet altijd bij, want hij trainde in die jaren ook nog AZC en dat speelde hoger en daar was hij altijd bij. Trouwens, met die ploeg werd hij in ’62, ’64 en ’66 ook kampioen, dus een goede trainer was hij zeker wel. Maar op donderdagavond kwam een speciale elftalcommissie bij elkaar en zij bepaalden dan de opstelling van het 1e, 2e en later ook 3e elftal. Af en toe bij een twijfelgeval werd de hulp van de aanvoerder of de trainer wel eens ingeschakeld, maar uiteindelijk was het de elftalcommissie (vaak 2 á 3 personen) die de uiteindelijke beslissing over de opstelling nam’.
En dan kwam de uitnodigingsprocedure op gang …. Anno 2014 staat 3 weken van te voren al het programma op de website en is het via je smartphone of tablet direct op te halen, waar jij je ook bevindt. Ook de uitslagen en de nieuwe stand zijn een kwartier of half uur na de wedstrijd al on-line. Maar bijvoorbeeld in 1964 ging dit allemaal heel anders. De wedstrijdsecretaris, in die jaren dhr. J. Koster van de Enkweg, maakte voor iedere speler een uitnodiging in de vorm van een briefkaart. Op deze voorbedrukte kaarten kon hij de wedstrijd invullen, de datum, welk elftal het betrof, hoe laat de wedstrijd begon en zelfs op welke positie je werd opgesteld …..
Zo werd Jan Lindenschot op 5 februari 1964 uitgenodigd voor de thuiswedstrijd van het 1e elftal tegen Steenderen en stond hij ‘Spil’. Mooi om te zien dat in die jaren bij een uitwedstrijd vanaf het ‘marktplein’ werd vertrokken en er doorgestreept kon worden of er per ‘fiets, auto, bus of trein’ werd gereden. ‘Ja, wij hadden niet eens een kantine in die jaren, die kwam pas in 1969’. Wij vertrokken altijd vanaf het marktplein en af en toe vanaf het station als wij bijvoorbeeld met de trein naar Ruurlo of Erix (Lievelde) gingen.
Sommige dingen veranderen daarentegen ook nooit, want probeert anno 2014 de vereniging ook zoveel mogelijk reclame te maken en nieuwe leden te stimuleren om lid te worden van de vereniging, dat was in 1964 ook al zo. 50 jaar geleden had men echter niet de mogelijkheid om dit digitaal te doen en was men aangewezen op het drukwerk. Zodoende maakte men op de achterkant van de uitnodiging ook gebruik om het uitgenodigde lid te stimuleren om kennissen en vrienden lid te maken van de club (zie onderste afbeelding) ‘Heb ik ook gedaan, want rond 1951 heb ik Ab Nijenhuis gevraagd of hij niet bij v.v. Vorden kwam voetballen. Ab woonde ook in de Wildenborch en heeft daarna samen met mij jarenlang in het 1e elftal gespeeld’.
Voor Jan Lindenschot was de wedstrijd tegen Steenderen ironisch genoeg de laatste keer dat hij werd uitgenodigd. In de wedstrijd tegen Steenderen bleef zijn been ‘staan’ terwijl de rest van het lichaam zich omdraaide. De knieschijf stond volledig ‘uit het lood’ en omdat het zeker een uur duurde voordat een dokter aanwezig was, waren de banden ook nog eens opgerekt. Voetballen is er nooit meer van gekomen en een jaar na dato werd hij scheidsrechter en heeft hij nog jarenlang bij onze vereniging wedstrijden gefloten. Zij maatjes uit het 1e elftal van 1963 bleef hij wekelijks zien, want in de jaren ’70 werden zij een veteranenteam, waar hij natuurlijk de scheidsrechter van was. Anno 2014 zien deze ‘jongens’ elkaar nog iedere maand als er met klootschieten nog word gesproken over de tijd dat je nog werd uitgenodigd voor een wedstrijd via een briefkaart ……