Montferland Vr1 mocht naar Vorden komen om tegen ons de 2e bekerwedstrijd te spelen. Vooraf wisten we dat deze ploeg meer weerstand zou bieden dan vorige week. Kortom, een leuke uitdaging. Maar vanaf de aftrap konden we wel zien dat wij meer voetbal in de ploeg hadden dan onze tegenstander. Maar ja, dat wil nog niet zeggen dat je dan ook wint. eigenlijk de gehele wedstrijd hebben we op de helft van onze tegenstander gespeeld. en ja, dat wordt het best druk, en ja, dan gaat er ook wel eens 1 of 2 te veel mee naar voren om toch dat doelpunt af te dwingen. Op zich goed bedoeld maar niet altijd handig. en ineens was daar Montferland die de bal eindelijk over onze middenlijn hadden gekregen en op een meter of 25 vanaf onze goal iemand aan de bal kreeg. en laat diegene nu net een flink afstand schot in de benen hebben….Ja hoor, 1e kans (is niet eens een kans) werd er direct ingeschoten en was onhoudbaar voor onze keepster Ilse Hissink die vandaag de eer had om te mogen keepen. Ja leuk, nog geen bal gehad en wel 0-1 achter….maar goed, dat waren de feiten. We bleven goed voetballen en we bouwden de ene na de andere aanval op en kwamen ook best veel tot kansen. Samantha en Barbara zorgden samen voor veel actie aan de zijkant wat steeds beter ging lopen en Tara aan de rechterkant kreeg ook steeds meer grip op haar tegenstander en ging er geregeld langs om een goede voorzet af te leggen. Op het middenveld met Mette, Amber, Maree en Joanne hadden we alle controle. en konden we dus heerlijk blijven aanvallen. Maar ondanks dat we eigenlijk iedere training wel een afrondoefening er bij hebben zitten ging dit vandaag niet goed. het was telkens de bal net niet genoeg vaart of net niet genoeg richting zodat hun keepster redding kon brengen. in de 1e drinkpauze gezegd: blijf gewoon zo voetballen dan valt ons doelpunt vanzelf. En dit hebben we gewoon goed gedaan, we hadden echt een doelpunt verdiend. Maar hiermee ook direct complimenten voor het compacte verdedigen van Montferland want ja, een echt 100% vrije kans hadden ze ons nog niet gegund. En als team 90 minuten lang zo verdedigen zoals Montferland dit heeft gedaan is echt een kwaliteit! in de rust wat wissels toegepast, niet omdat iemand dit verdiende maar ja, iedereen moet spelen. Dione rechtsvoor, Noa in de spits en Lynn verhuisd naar de rechtshalf. En Esther mocht het veld verlaten voor Sara die mee deed vanuit de Mo19. Na 20 minuten heeft ook Sheila weer mee gedaan. na lange afwezigheid met diverse blessures eindelijk weer fit genoeg om even in te vallen. Ook in deze samenstelling speelden we verder en steeds meer en meer proberen echt dat doelpunt te forceren. Af en toe te veel….maar ja, logisch als je balbezit misschien wel 85% is dat heeft iedereen het gevoel dat je moet winnen. Het was uiteindelijk een perfect voorbeeld…van hoe je dergelijke tegenstanders moet bespelen waaruit ons bevrijdende doelpunt kwam. Montferland had even de bal en kwamen een klein stukje op onze helft. Daar werd de bal veroverd en Maree kreeg deze voor haar voeten. Dione was al onderweg de diepte in en werd perfect bediend met een mooie lange steekpass. En eindelijk was daar de 1-1 door Dione die hem met overtuiging afrondde. Nog een kwartier lang volle bak geprobeerd te scoren maar helaas, het bleef 1-1 wat zeer onterecht was maar ja, dat is voetbal! en hiermee een hele leerzame wedstrijd voor ons. en het was zeker niet saai om te kijken gezien het aantal supporters langs de lijn! er rest ons voordat de competitie van start gaat nog 1 bekerwedstrijd tegen de dames van Keijenborg komende week om 11.00 uur in Vorden, Waar we ons uiterste best gaan doen om weer een aantrekkelijke wedstrijd op de mat te leggen. dus kom ons gerust aanmoedigen vanaf de zijlijn!
Vorden Vr1 – Montferland Vr1
