De 1e competitiewedstrijd is het altijd weer kijken waar je staat betreft niveau. Keijenburgse Boys hebben al jaren een stabiel en goed damesteam en was het dus voor ons zaak om hier klaar voor te zijn. Vanaf de start gemeld dat we goed moeten kijken hoever we naar voren kunnen doorschuiven, eerst aftasten waar hun kwaliteiten liggen en natuurlijk op zoek gaan naar de mogelijkheden om zelf te kunnen scoren. Onze opening was zeer goed, duels werden gewonnen en we hadden veel meer druk naar voren dan onze tegenstander. Dit resulteerde dan ook al in een snelle openingstreffer waar Dione de bal op Maree breed gaf en Maree goed uitdraaide en de bal met een goede snelheid over de keepster in de verre hoek plaatste. Ja, dan denk je dat het misschien wel makkelijker wordt dan vooraf gedacht. Maar wat bleek, Keijenburgse boys ging hierna veel beter voetballen en schoven steeds verder richting ons doel en namen eigenlijk de regie over en voor ons was het meer verdedigen en proberen zo ver mogelijk van ons doel te blijven. We hielden dit lang vol maar helaas door een ongelukkige van richting veranderde bal scoorden ze toch de 1-1 waar Tess helaas hierdoor kansloos was. Tot aan de rust bleef het spelbeeld dat we meer moesten verdedigen dan aanvallen en dus niet zoals wij dit graag zien. Na een aanval van ons en waar Dione dacht de bal nog net voor de keepster weg te kunnen tikken volgde er een ongelukkige harde botsing. Hierna moest Dione met veel pijn en een dikke enkel helaas het veld verlaten. Kort erna kwam Sara vanaf de nr. 10 positie met ook last van de enkel naar de kant. Hiervoor kwamen Jessica en Laura in het veld en die pakten het beiden goed op. 1-1 was dus de ruststand en ja, dan is het aan de coach om hier iets op te verzinnen. Na een duidelijke twijfel hebben we toch besloten om volle bak op de aanval te gaan en dus 100% 1 op 1 te gaan spelen. Hiermee neem je een risico maar als je dit echt goed doet dan wordt het voor een tegenstander wel veel lastiger voetballen. En dit bleek uit te komen, Onze tegenstander wist niet meer wat te doen met al die extra mensen voorin en hierdoor namen wij het heft volledig in handen en was het keer op keer dreigend en gevaarlijk vanaf onze kant. Helaas bleef het doelpunt lang uit. Hierdoor zag je links en rechts wat twijfels en teleurstellingen ontstaan. Waar Maree veel mooie voorzetten gaf was het Noa die iedere keer net niet de trekker kon overhalen en waar Lynn bergen nuttig werk verzette in de spits kon ook daar iedere keer net niet een vrije baan richting hun doel gemaakt worden. Maar geduld was de coaching en vooral gewoon zo doorgaan totdat de Keijenburgse muur een keer omvalt. Dit gebeurde pas in de 83e minuut waar De zeer goede verdediging van onze tegenstander 1x een steekje liet vallen en Maree de bal op kon pikken en prachtig binnenschoot. Ja, dit was de bevrijdende 2-1 en hierna bleven we volle bak vooruit spelen en hadden we eigenlijk na een twijfelachtig moment waar iedereen dacht dat het buitenspel was….maar er niet gevlagd werd en dus ook niet gefloten werd de 3-1 al binnen moeten schieten. Helaas lukte dit Esther niet. Maar ze voelde zich zo schuldig dat ze kort daarna een veel moeilijkere bal wel in het netje wist te krijgen door goed beheerst en rustig te blijven. Velen die haar kennen waren zeer verbaasd dat ze dit kon! Maar dus uiteindelijk een terechte overwinning op een goede tegenstander die ook gewoon hoog op de ranglijst zal eindigen als ze zo blijven spelen. Komende zondag zijn we vrij en dan mogen we 9 oktober om 12.00 uur wederom thuis tegen Pax Vr1 aantreden. Dus kom ons dan weer gerust aanmoedigen!