Vorden 1 begon de wedstrijd goed  en liet direct zien dat het net als de laatste vier jaar in Varsseveld door een beter positiespel voor een resultaat wilde gaan. Maar met de eerste de beste kans voor Varsseveld in de 8e minuut was het echter direct raak bij de thuisclub en toen in de volgende 20 minuten werkelijke iedere aanval raak was, inclusief 2 kopdoelpunten, was het ineens in de 28e minuut 4-0 en was de wedstrijd eigenlijk al beslist. In de gehele 2e helft speelde Vorden 1 op de helft van de tegenstander en ging volop voor het 2e doelpunt om de stand op 4-2 te brengen, maar het grotere speloverwicht resulteerde niet in uitegspeelde kansen en toen Varsseveld in de 78e minuut voor de enige keer in het 16-meter gebied van Vorden verscheen, werd het zelfs 5-1 en moesten de geel-zwarten na 90 minuten met gebogen hoofden de gang naar de kleedkamers maken.

Vorden begon met een fikse tegenvaller, want zowel Frank Hiddink als Daan Horstman waren niet fit genoeg om bij de wedstrijdselectie te zitten. De basis bestond deze middag dan ook uit Robin Verstege – Bart Stokman, Bas Kortstee, Sven Mulder – Nick Ziggers, Sam Abbink, Luuk Smit, Kris Koning, Niels Rondeel – Gijs van der Veen, Musa Dagdelen. Rik Schröer, Werner Rondeel en  Rahem Pabai zaten op de bank samen met Tomas Oonk, de keeper van JO19-1. Zoals in de inleiding al te lezen valt begon het 1e elftal goed aan de wedstrijd en was het direct in de passing, het positiespel en de aanvallende intenties de betere ploeg. Varsseveld had echter voorin wel veel dreiging en in de 8e minuut kon de eerste keer een aanval opgezet worden via de linkerkant. Het lukte Varsseveld om de spits in te spelen en op 7 meter afstand van het doel mocht deze in de draai raak schieten via de binnenkant van de paal. Nog geen 10 minuten later kreeg Vorden de 2-0 tegen toen een voorzet vanaf de rechterkant geheel vrij ingekopt kon worden vanaf 8 meter. Tegenstander Luuk Smit appelleerde alsof hij in de rug werd gelopen, maar hij duelleerde in zijn geheel niet en de voorzet viel precies over hem heen. Nog geen minuut later kreeg Vorden in de tegenaanval  een cornerbal tegen en werd er al, voordat de corner werd genomen, over het veld geschreeuwd dat ze achterin een mannetje tekort kwamen. De grote blonde middenvelder van Varsseveld bleef echter geheel vrij staan en kopte de bal bij de 2e paal binnen, maar deze kon door Bas Kortstee nog van de lijn worden gekopt. De bal kwam aan de linkerkant terecht en de blonde middenvelder stond nog steeds helemaal vrij en de fraaie voorzet werd dit keer wel keurig binnen gekopt: 3-0.

Direct na de 3-0 kreeg Vorden 1 twee goede kansen voor de ‘anschlusstreffer”, en beide werden opgezet via de rechterkant. Allereerst kreeg Musa Dagdelen de bal aangespeeld op ‘randje 16’ en schoot hij snel raak, alleen werd het schot gesmoord door een verdediger en kon de keeper het van richting veranderde schot nog net tot corner verwerken. Ook kreeg Niels Rondeel nog een goede schietkans vanaf 12 meter, maar hij mistte met zijn rechterbeen door over te schieten. Ook kwam Nick Ziggers na een goede aanval over rechts nog bij de achterlijn, maar zijn trekbal kwam uiteindelijk niet bij een vordenspeler terecht. In de 28e minuut viel er een bal over de verdediging van Vorden, maar Bart Stokman won eenvoudig het loopduel en tikte de bal terug op Robin Verstege en deze schakelde Bart Stokman direct weer in. Zijn inspeelpass werd echter op het middenveld ternauwernood gesmoord en de slimme middenvelder van Varsseveld draaide zichzelf snel in het spel en gaf met een prima geplaatst schot vanaf 35 meter de snel naar het doel rennende Robin Verstege het nakijken ….. 4-0.   De moed zou je in de schoenen zakken, maar Vorden bleef in balbezit maar op zoek naar een volgende aanval en kreeg in de 35e minuut de kans op vanaf 11 meter de 4-1 te maken. Musa Dagdelen benutte deze kans en ondanks nog een goede afsluitende aanval in de 1e helft bleef de ruststand 4-1.

Er was geen publiek, dus kon er alleen in de bestuurskamer nagepraat worden over deze opvallende 1e helft en daar viel het op dat de thuisclub heel diep in het geheugen en de archieven moest graven om terug te gaan naar een wedstrijd waarin het in de 3oe minuut op 4-0 voorsprong stond. Wij als geel-zwarten daarentegen begrepen maar niet dat juist de sterkste linie van het elftal met tot nu toe nog maar 11 tegendoelpunten nu in een half uur vier keer stonden te schutteren en ondanks dat Varsseveld het knap en fraai wist af te ronden, waren wij er toch van overtuigd dat het niet des vordens was, en dus zeer opvallend, om zo eenvoudig kansen weg te geven.

Vorden 1 had maar één keuze in de 2e helft en dat was zo snel mogelijk op zoek naar de 4-2  door flink aan te dringen. Dat gebeurde dan ook en werkelijk 80% van de gehele 2e helft had Vorden de bal, was het Vorden dat het spelaandeel had en kon Varsseveld, tot enige irritatie bij de technische leiding van de thuisclub, de bal maar niet lang in bezit houden. Het was niet zo dat de ploeg van trainer Wouter Schouten heel veel kansen afdwong, maar er waren wel veel onrustige momenten rondom de zestien en halve en hele schietkansen. De 2e goal viel echter maar niet en daardoor werd het steeds moeilijker om het gedisciplineerde positiespel met 40 meter in de rug vol te blijven houden, maar toch bleef Vorden, hoe gek het ook klinkt met deze 4-1 tussenstand, keurig spelen, aanvallende intenties houden en na de 2e helft tegen WSV de beste fase in de wedstrijd van het seizoen spelen.

Toch werd het nog erger en bracht de ‘man off the match’ aan Varsseveld-zijde de stand op 5-1. Na een lange bal van Varsseveld stuiterde de bal op het gladde veld flink door, maar leek het verder geen gevaar op te leveren. Keeper Robin Verstege verdedigde ver voor zijn doel, maar ging heel ongelukkig ‘onder de bal door’ en het zwart-witte leder stuiterde zo voor de voeten van de nummer 13.  5-1 zijn duidelijke cijfers en gezien de efficiënty van Varsseveld ook een dik verdiende overwinning voor de withemden. Vorden moet de wonden likken, analyseren wat er allemaal mis ging bij de vijf doelpunten en daarna als echte middenmoter (vier gewonnen, vier verloren en 1 gelijk) direct weer omhoog kijken. Want daarvoor was het veldspel van de geel-zwarten goed genoeg om deze stappen te kunnen maken.