De 1e competitiewedstrijd stond weer op het programma en we hadden er veel zin in. Na een wederom rare periode door alle coronamaatregelen was het lekker dat we weer een echte wedstrijd mochten spelen. Bij Broekland waren ze nog niet geheel voorbereid op onze komst, geen ontvangst, geen informatiebord met welke kleedkamer en een kwartier voor aanvang wedstrijd kwam er iemand die zei sorry, er is je helemaal geen koffie aangeboden…Maar goed, De thuiswedstrijd tegen deze tegenstander was al een beetje een vervelende wedstrijd want deze hadden we verloren met 1-2 terwijl we toen veel meer balbezit hadden en constant de overhand hadden betreft veldspel. Hierom dus extra gewaarschuwd voor hun effectiviteit en hun counter. Helaas pikten we dit gedeelte juist niet goed op. Iedere keer als de mid-mid van Broekland de bal kreeg maakte ze keer op keer een directe weg richting ons doel, en laat de 1e en 2e keer ook direct nog eens raak zijn ook! hierom stonden we na 4 minuten al tegen een 2-0 achterstand aan te kijken en wordt het gewoon heel lastig tegen deze ploeg die ook nog eens echt een goede keepster hebben. Maar we bleven het proberen, het voetballende gedeelte was ook niet veel mis mee, best goed combinatiespel en voorin best wel dreiging. Maar helaas kon hun keepster onze ballen allemaal pareren waar zeker een tweetal flinke reddingen bij zaten. Dus op dat moment denk je dat je het onder controle hebt en dan komt hun mid-mid weer aan de bal, en kan voor de 3e keer zo doorlopen richting ons doel. en omdat het haar zo goed beviel deed ze dit een minuut later nog eens….. het leek wel of minuut 3 en 4 in de herhaling werden getoond. dan sta je dus in de 27e minuut met 4-0 achter zonder dat de scheidsrechter 1x heeft moeten fluiten voor een overtreding, zonder te schoppen en / of vuile overtredingen te maken kan je nog heel veel meer doen, dit was dan ook de coaching in de rust, dat dit gewoon te makkelijk was en echt niet kon. Ook stonden we als team in de 1e helft allemaal 3 meter van onze tegenstander af, die dus hierdoor de ballen die ze kregen konden aannemen en lekker verder konden voetballen. er is niets vervelender voor een tegenstander dat je bij elke aanname van een bal direct iemand op je hebt zitten die de bal probeert te veroveren….maar dit lieten we echt na. al met al een moeilijke 1e helft. Wat deze groep siert is we dat we niet opgeven, 2e helft constant druk gehouden en op 5 minuten na de hele tweede helft op hun helft gespeeld, vooruit druk gezet en het hun gewoon heel lastig gemaakt. We kregen hierdoor ook steeds meer kansen waar we bij veel mogelijkheden net niet rustig genoeg bleven en ook niet slim genoeg dit uitspeelden. Te veel schieten van een te grote afstand terwijl er mogelijkheden en ruimtes waren om met bal die 16 meter in te dribbelen en de 1 tegen 1 op te zoeken. Helaas was hierdoor het overwicht in het veldspel niet uit te drukken in doelpunten. gelukkig maakte we wel een hele mooie eretreffer wat ook direct het mooiste doelpunt van de wedstrijd was door een mooie aanval over meerdere schijven met goede combinaties af te ronden waar Maree de aangever was en Noa hem perfect binnenschoot. Maar helaas verder dan dit kwamen we niet. Sterker nog….deze wedstrijd liep nog helemaal verkeerd af, dat je verliest kan gebeuren maar dat Tara die probeerde een bal binnen te houden een flinke schouderduw kreeg  (schouderduw mag alleen als de bal binnen bereik is van je voeten) en hierdoor op volle snelheid een hele nare landing maakte. Tara die net weer een half jaar hersteld was van een kruisbandblessure riep meteen dat het weer mis was. En alles lijkt erop dat dit ook zo is. Dit is echt zuur en maakte deze hele wedstrijd tot een nachtmerrie voor iedereen. Het is te hopen dat het niet weer de kruisband is maar dit is tot nu toe nog net bekend en hopelijk zal hier snel duidelijkheid over komen. Sterkte Tara!!