Normaal gesproken wordt er tijdens de nieuwjaarsreceptie altijd aandacht besteed aan de jubilarissen en krijgen de 25-jarige, 40-, 50-, 60- en eventueel zelfs de 70-jarige jubilarissen de aandacht die zij verdienen. In een volle kantine worden dan de personen naar voren gehaald, krijgen zij een ‘korte’ speech en ontvangen zij de versierselen en een bos bloemen. Door de corona-maatregelen is dit echter allemaal niet mogelijk en vandaar dat wij de afgelopen maand de betreffende personen thuis ‘veilig’ de pen met inscriptie en de bos bloemen hebben overhandigd. Het is niet anders, maar het is vooral jammer omdat er dit jaar maar liefst 9 jubilarissen te noteren vielen, waaronder zelfs een 70-jarig en 60-jarige jubilaris. Deze week zullen wij echter op de site wel aandacht besteden aan deze 9 leden en in deze 2e editie zijn het Bennie Wentink en Rob Enzerink die respectievelijk 50 en 40 jaar lid zijn.
Bennie Wentink
Bennie is als 8-jarige jongen in 1970 lid geworden van onze vereniging en bleek al snel een talentvolle jeugdvoetballer te zijn. Afkomstig en telg van een ware v.v. Vorden en voetbalfamilie trad hij in de voetsporen van zijn vader (Bernard ‘Barre’ Wentink), zijn ooms Eef, Ab en ‘Massy’ en o.a. neven Gerrit ‘Eppe’ Wentink en ‘Lange’ Ap. Bennie speelde in een talentvolle lichting met o.a. Marcel Mölders, Hans Lenselink, Richard Bargeman en André van der Vlekkert en behaalde zowel in de B1 als de A1 het kampioenschap. In de ‘gouden jaren’ in de 4e klas KNVB aan het einde van de jaren ’70 maakte Bennie zijn debuut in het 1e elftal en was één van de doelpuntenmakers in de beladen en 1-4 gewonnen wedstrijd tegen PAX in Hengelo in 1980. Bennie speelde uiteindelijk 16 jaar in het 1e elftal en maakte o.a. de promotie mee naar de 4e klas in 1988. Nadat hij afscheid had genomen van het 1e elftal heeft hij nog 4 jaar in het 2e elftal gespeeld en daarna altijd in de ‘lagere elftallen’. Bennie is nog steeds iedere zondagmorgen en als het kan donderdagavond terug te vinden op onze velden en afgelopen augustus werd er tijdens de wedstrjid Ratti 4 tegen Vorden 5 nog op een mooie wijze aandacht besteed aan het 50-jarig spelend lid jubileum van Bennie. Naast het voetbal heeft hij zich ook al die jaren op andere gebieden ingezet voor de vereniging, want zo is hij jarenlang jeugdleider/trainer geweest, trainde hij een aantal jaren de keepers, heeft hij een aantal seizoenen het 2e elftal getraind (en ook nog een wedstrijd het 1e elftal!) en is hij tot aan nu toe ook nog regelmatig scheidsrechter op zaterdagmiddag bij een jeugdwedstrijd. Bennie is na 50 jaar nog steeds een zeer betrokken lid en neemt ook altijd zijn verantwoordelijkheid bij de klussendagen en andere evenementen waar de handen uit de mouwen gestoken moeten worden. Zo is hij de afgelopen maanden ook regelmatig op zaterdag aanwezig bij het ‘betegelen’ en andere klussen rondom het kunstgrasveld. Wij hopen dat Bennie nog vele jaren in staat zal zijn om een potje te blijven voetballen, zodat wij de voetbalkunsten van het oudste voetballende lid bij v.v. Vorden nog vaak kunnen bewonderen.
Bennie Wentink (gehurkt 3e van rechts) als speler van Vorden 1 in seizoen 1987-1988 toen promotie naar de 4e klas werd afgedwongen.
Rob Enzerink
Rob is al op zijn 6e lid geworden van v.v. Vorden in het jaar 1980 en net als Bennie Wentink was ook bij Rob al snel duidelijk dat hij over een meer dan gemiddeld voetbaltalent beschikte. Rob speelde in de jeugd altijd in de hoogste teams en samen met o.a. Peter Gombert, Ronald Visser en de gebroeders van Zeeburg (Frank en Pim) wist hij regelmatig een kampioenschap te behalen (o.a. D1, B1 en A1). Rob werd op zijn 13e jaar ook geselecteerd voor het ‘Gelders Elftal’ en heeft het zelfs al eens geschopt tot de laatste 40 beste spelers voor het Nederlands team onder de 16. Rob was echter een echte liefhebber en vooral genieter en heeft het altijd bij v.v. Vorden gehouden en kwam dan ook vanaf zijn 17e jaar in het 1e elftal terecht. Hij heeft met het 1e promotie meegemaakt naar de 4e klas in 1998 en naar de 3e klas in 2001 en hij was ook lid van het team dat in 2006 via een krankzinnige kampioenswedstrijd tegen Terborg wederom promotie naar de 3e klas afdwong. Rob heeft maar liefst 18 jaar in het 1e elftal gespeeld en moest in 2010 noodgedwongen op 36-jarige leeftijd afscheid nemen van het voetbal door een hardnekkige voetblessure. In al die jaren heeft Rob zich ook van zijn goede kant laten zien als correspondent, want de maandelijkse wedstrijdverslagen in het clubblad de Tackle zijn vele jaren de favoriete leesstukken geweest van menig vordenaar. Vanaf dat hij is gestopt in het 1e elftal is hij echter nog steeds ‘spelend lid’ en kunnen diverse elftallen (waaronder vooral het 4e) een aantal zondagen per jaar nog een beroep op hem doen. Ook speelt hij nog wekelijks zeer verdienstelijk in de zaal, al moet hij hier regelmatig de pijn aan zijn voet verbijten. Rob heeft met de komst van zijn beide zoons Mees en Seb zich ook al jaren ingezet bij de jeugd en tevens is hij sinds 2016 lid van de sponsorcommissie waar hij als gewaardeerd lid en relatiebeheerder al vele ‘mooie deals’ binnen heeft gesleept. Ook zet Rob zich regelmatig met klussen en schoonmaakwerkzaamheden in voor de club, al is het alleen al om de gezelligheid en het sociale want ‘onderling gezellig drammen en een beetje nölen’ is aan Rob wel besteed.
Rob Enzerink als speler van het 1e elftal (gehurkt 3e van rechts) in 2001 toen de promotie naar de 3e klas werd bereikt via de nacompetitie.