Nadat we vorig jaar de laatste wedstrijd van het seizoen uit tegen Activia een zeer fysieke wedstrijd hadden gespeeld hebben we ons dit keer zo goed mogelijk voorbereid. Maar de wedstrijd begon en het leek erop dat de nieuwe trainer hier veranderingen in had aangebracht. Er speelde zich een wedstrijd af waarbij wij als Vorden duidelijk de betere ploeg waren en dus misschien wel 70 tot 80% balbezit hadden en we constant de druk naar voren konden houden. Normaliter is het dan gewoon wachten op de 0-1 voor ons en ja, dan zit je op rozen. Echter hun keepster en achterhoede was hier niet van gediend en stonden gewoon vaak op de goede plek en de ballen die wij op goal kregen misten vaart, richting of werden nog geblokkeerd door een verdediger. Waar wij met buitenspeelsters (rechts Sara – links Noa) speelden was het bij ons vooral dat alles over rechts ging en dat Noa veel te weinig ballen kreeg terwijl daar veel mogelijkheden lagen. Hierin moeten we slimmer worden, spel sneller van links naar rechts verleggen en andersom, dan laten we de tegenstander veel meer meters maken en wordt het dus zeker aan het einde van de wedstrijd normaliter een slijtageslag voor onze tegenstander en komen er steeds meer ruimtes vrij voor onze openingstreffer. Maar wij waren zeer voorspelbaar, alles in een te laag tempo, niemand die een keer doorging en probeerde ook hun laatste man en voorstopper uit te spelen. Nee het bleef op enkele speldenprikjes na een voorspelbaar en makkelijk te verdedigen aanvalsplan vanaf onze kant. Met Lynn in de spits was juist het idee dat Lynn daar balbezit krijgt, bal terug legt en dat er dan snelheid omheen is. Laura speelde hierin best goed maar na de kaats op Laura had hier meer mee gedaan moeten worden en had bijvoorbeeld Noa of Sara dan al naar binnen moeten komen om een soort steekpass te kunnen ontvangen waardoor je direct 1-op-1 tegenover de keepster zou kunnen staan. Al met al hadden we te weinig verrassing hierin. En hierbij de complimenten voor hun keepster die altijd op de goede plek stond en er ook zeker van Lynn, Claudet en Laura een paar mooie reddingen op naliet. Hierbij was het iedere keer dat er een lange bal kwam vanaf hun keepster dat we hierin niet slim verdedigden. waar bij Activia 1 snelle spits voorin stond en bij ons 2 verdedigers….dan hoef je alleen maar duidelijkheid te hebben, de voorste gaat het duel aan en de andere geeft rugdekking. Dit deden we te vaak niet goed en dan ook nog echt een paar missers waarbij we dus echt hun kansen gaven om te scoren. met zo’n groot overwicht qua voetbal mag dit eigenlijk geen enkele kans weggeven. En hierbij moet gezegd worden dat Maxime hierin nog bijna altijd goed ver voor het doel opgesteld stond en dus ook nog een paar belangrijke ballen onderschepte. In de rust gewisseld: Maree voor Laura, Dione voor Sara, Barbara voor Joanne en Rosa voor Esther. Dit mag normaal gesproken geen achteruitgang betekenen. Maar de tweede helft was het allemaal nog meer chaos, allemaal in die trechter lopen, slechter druk zetten, overal een stap te laat, niet goed doordekken tot hun laatste linie. JA, dan krijg je de deksel op de neus en scoren hun uit de counter waarbij we zelf wederom niet slim opgesteld stonden. Dat verdedigers meedoen in de opbouw is goed maar verdedigers staan er omdat je als eerste taak verdedigend moet denken. En dus niet hun supersnelle spits alleen bij Jessica moet laten want ja, Jessica is een zeer goede voetbalster maar dit sprintduel was gewoon onmogelijk. Eigenlijk geld dit voor iedereen dat je meer eerst je taak moet uitvoeren wat bij de positie hoort en pas daarna de extra dingen gaat doen. Na deze tegentreffer gingen we nog meer naar voren en het laatste kwartier hebben we met 2 verdedigers gespeeld waarbij Vera de achterste middenvelder moest worden, Laura de Mid-mid, Sara de aanvallende middenvelder en Maree de spits. En dus echt volle bak druk houden, afjagen en hopen dat de bal een keer goed valt. Helaas lukte dit niet. Waar Sara nog een vervelende overtreding moest ondergaan waarbij nummer 14 Sara zonder enige aanleiding en waar geen bal in de buurt was, haar keihard achterover aan haar haren moest trekken. Dit gebeurde 15 meter voor de grensrechter en waarbij veel mensen het zagen gebeuren, zagen de grens- en scheidsrechter het helaas  niet.  Uiteindelijk heeft Sara zichzelf weer opgepept en keurig de laatste 5 minuten nog keihard geknokt voor iedere bal. Helaas viel de meer dan dik verdiende gelijkmaker niet meer en was het onze eerste nederlaag in de competitie die we moesten verwerken. Al met al genoeg punten waar we van kunnen leren wat we beter kunnen doen!!