Het leek in eerste instantie een wedstrijd te worden die precies past in het verloop van dit seizoen. Eentje dus waar het maar niet mag lukken en waar het ook nog eens niet mee zit met onverwachtse tegentreffers. Reeds in de vijfde minuut kwam de ploeg van trainer Michel Feukkink al met 0-1 achter door een eenvoudig intikkertje nadat Robin Verstege een hoge voorzet in tweede instantie los liet en zo de spits een niet te missen kans aanbood. Toen in de 2e helft Vorden 1 op 1-1 was gekomen leek het in de 75e minuut alsnog mis te gaan, want met een zondagsschot vanaf 25 meter verdween de bal in het doel nadat de bal een vreemde curve had meegekregen door het hobbelige veld. Vorden toonde karakter, ging op het tandvlees naar het einde van de wedstrijd en met twee prachtige doelpunten van Frank Hiddink werd de wedstrijd alsnog gekanteld en sleepten de geel-zwarten een zwaar bevochten en broodnodige overwinning uit het vuur.

Vorden 1 moest wederom sleutelen aan de basisopstelling want dit keer was Koen Oosterhuis ziek en kon zodoende niet mee doen. Ten opzichte van vorige week speelde Sam Abbink weer op de linksback, ging zijn broer Bas verhuizen naar de rechterkant en kwam Sven Mulder weer op het middenveld te spelen op de plek van Koen. Naast Koen Oosterhuis waren ook de op krukken lopende Luuk Smit, de net van de krukken verloste Ate Barendsen en de bijna terugkerende wereldreiziger Bart Stokman niet van de partij en moest trainer Michel Feukkink dus de reservespelers lenen vanuit de JO19-1 en het 2e elftal in de personen van Esli Lindenschot, Kris Koning, Dion Besselink (JO19-1) en Rik Schröer (2e). Nadat vorige week voor het eerst sinds vier nederlagen weer een puntje was gepakt tegen SDOUC, moest het elftal op haar eigen sportpark ‘t Grote Veld dit keer aantreden tegen een andere hoogvlieger, namelijk DCS uit Zevenaar. Nog maar zes weken geleden was de uitwedstrijd tegen de ploeg uit Zevenaar afgewerkt en werd Vorden op 25 februari van het kastje naar de muur gespeeld door de excellerende promovendus uit de 3e klas. DCS beleefde echter een dramatische maand Maart want met drie verliespartijen tegen Eendracht, Warnsveldse Boys en SDOUC kwam de nummer drie van de ranglijst zomaar op negen punten te staan van koploper Orion.

Nadat er een minuut stilte was gehouden ter nagedachtenis aan de vorige week overleden Johan Golstein, kreeg Vorden 1 direct al een flinke domper te verwerken. In de derde minuut kwam de achterhoede van Vorden al goed weg toen er twee keer finaal over de bal werd getrapt en het hobbelige veld in het nadeel leek te gaan werken van de thuisclub, maar in de vijfde minuut was het wel raak. Een hoge voorzet vanaf de rechterkant leek een eenvoudige prooi te worden voor Robin Verstege, maar bij het neerkomen liet hij de bal uit zijn handen glippen en kwam de bal precies voor de voeten Serge de Vries van DCS en deze kon vanaf 7 meter kinderlijk eenvoudig binnen tikken. Een mentale tik, of beter gezegd mokerslag, want na de vier verliespartijen in de maand maart stond Vorden 1 inmiddels op de gedeelde laatste plaats en had het zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen en kreeg het dus op deze manier direct weer met een flinke tegenvaller te maken. Toch moet gezegd worden dat de Vordense ploeg de rug rechtte en dient er in dit geval vooral een compliment gemaakt te worden naar de sluitpost van het 1e elftal. Robin, die vorige week tegen SDOUC en tijdens de laatste thuiswedstrijd tegen Warnsveldse Boys ook al twee ongelukkige momenten kende herpakte zich prima, concentreerde en focuste zich volledig op de rest van de wedstrijd en liet bij twee hachelijke momenten voor het doel zien dat zijn ploeg hem ook in de lucht deze middag kon vertrouwen. Naast Robin waren ook aanvoerder Stefan Eggink en middenvelder Roy Böhmer de sterkhouders en aanjagers die de ploeg op sleeptouw namen en zodoende probeerde het team van trainer Michel Feukkink zich weer in de wedstrijd te knokken. Het leverde al met al niet veel kansen op en ook het veldspel was niet nauwkeurig en simpelweg niet goed genoeg om de tegenstander pijn te doen, maar de wedstrijd was wel in evenwicht en tegen de nummer drie van de ranglijst kon de thuisclub er wel een wedstrijd van maken. Één keer leek de ploeg op gelijke hoogte te kunnen komen, nadat Stefan Eggink vanuit een afgeslagen corner de bal weer uitstekend kon voorzetten, terwijl hij met zijn rug half richting het speelveld stond, en zijn zwager Frank Hiddink de bal zag inkoppen. De met veel zelfvertrouwen en duidelijk fluitende scheidsrechter Kuipers, die het nogal eens verbaal aan de stok had met enkele spelers van Vorden, keurde het doelpunt echter af aangezien Frank Hiddink te duidelijk met zijn handen zich had afgezet op de rug van de voorstopper.

De tweede helft speelde Vorden richting de kantine en het leek wel of dit de ploeg extra vleugels gaf, want vanaf de 1e minuut was het Vorden dat de klok sloeg. Met dwingend, naar voren gericht, aanvalsspel werd DCS terug gedrongen en was iedere tweede bal ook nog eens voor de thuisclub. Toen, ondanks enkele mogelijkheden, de stand na 60 minuten nog steeds 0-1 was besloot Michel Feukkink om Rik Schröer te laten invallen. De 26-jarige Rik Schröer speelde vanaf zijn 19e jaar in het 1e elfal, maar had na 5 jaar, twee promoties, 46 doelpunten en 115 wedstrijden er genoeg van en stopte een jaar met voetballen. Vorig seizoen kwam hij weer terug om in het 2e elftal te gaan voetballen en sindsdien speelt hij op zondagmorgen in de spits en scoort hij er lustig op los. Michel bracht de topschutter echter als diepste middenvelder, op de positie waar hij bij Vorden 1 altijd heeft gevoetbald, en zodoende gingen de geel-zwarten nog aanvallender spelen met dus vier man voorin. Nadat hij direct al zijn visitekaartje had afgegeven met een schot voorlangs, na een fraai één-tweetje met Frank Hiddink, kwam zijn moment alsnog in de 69e minuut. Met een fraaie pass werd Tom klein Kranenbarg in de 70e minuut aan de rechterkant de diepte in gestuurd. Met alle kracht en snelheid hield hij de bal maar net binnen en kon hij nog net een lage voorzet geven. De laatste man controleerde de bal en wilde het leder met een flinke trap naar voren schieten, maar net op dat moment tikte Daan Horstman vanuit de rug van de verdediger de bal net iets aan en zodoende trapte de aanvoerder van DCS in plaats van de bal het been van onze rechtsbuiten. Volledig onschuldig maar wel een overtreding en dus wees scheidsrechter Kuipers gedecideerd naar de stip. De afspraak binnen het team is dat Sam Abbink de penaltynemer is en hij liep dus al naar de stip toe, maar net als alle andere spelers van het 1e elftal wist ook Sam dat Rik Schröer in het verleden altijd de pelnalty’s nam en nagenoeg altijd succesvol binnen schoot. Na een kort overleg was het duidelijk en Sam gaf de bal aan Rik en deze bleef opvallend koel en benutte dit buitenkansje feilloos: 1-1.

Vorden wilde meer en wist ook dat het absoluut moest winnen om van die o zo vervelende laatste plaats af te komen. Het drukte DCS terug op eigen helft en verdedigde met meer dan 40 meter in de rug tegen de middenlijn aan en zodoende kwamen er nog meer kansen en mogelijkheden voor het 1e elftal. In de 73e minuut leek Rik Schröer zelfs zijn tweede treffer te maken toen hij een voorzet van rechts technisch perfect in één keer op de slof nam, maar de bal ging maar net naast. Het doelpunt hing in de lucht en Vorden 1 maakte zich op voor de beslissende voorsprong, maar kreeg in plaats daarvan zelf een flinke tik te verwerken. Uit een spaarzaam moment voor het doel van Vorden, wilde DCS alweer terug lopen nadat een corner op niets was uitgelopen toen invaller Lenselink de bal op pikte, een pas mee naar binnen nam en met links vanaf zo’n 25 meter verwoestend uithaalde. De bal kreeg een rare curve mee, omdat bij het schot de bal net op stuiterde op het hobbelige veld, en plofte onhoudbaar links onder de hoek achter doelman Verstege.

Één paar minuten hing Vorden 1 als een aangeslagen bokser in de touwen, verliet Sam Abbink balend het veld omdat Michel Feukkink nog aanvallender ging spelen door achterin één op één te gaan spelen met de bijna 17-jarige Dion Besselink en vloekte en tierde het elftal haar frustratie van zich af richting de scheidsrechter. Maar het elftal herpakte zich en onder leiding van Stefan Eggink, die ook nog eens mee naar voren werd gestuurd waardoor Vorden in een 3-2-1-4 opstelling de laatste fase van de wedstrijd in ging, werd het ‘Vordens kwartiertje’ in gezet. In de 84e minuut resulteerde dit in de gelijkmaker toen Stefan Eggink een lange bal door kopte en Frank Hiddink de bal liet stuiteren, op borst aan nam en half uit de draai de bal binnen schoot. Maar de koek was nog niet op, want door de enorme vechtlust en inzet op vooral het middenveld waar Roy Böhmer elk kopduel maar bleef winnen en Gijs van der Veen zich het snot voor de ogen bleef lopen, ging Vorden volop voor de winst. En deze kwam er ook …. In de 87e minuut werd de dit keer in de rechterhoek opgedoken Daan Horstman gevonden en samen met Kris Koning combineerden zij zich vrij en kon Daan met een prachtige wreeftrap de bal voor brengen. Met een snoekduik nog voorbij de 2e paal knikte vervolgens Frank Hiddink de bal prachtig binnen en heel Vorden stond op z’n kop. Eindelijk weer een winstpartij, eindelijk weer eens drie punten en eindelijk weer eens een thuiswedstrijd met een overwinning!